دكتر نادر نوری کرمانشاه

نامه ای سرگشاده به کشور بدستان بلند جنابان ریزو درشت این کشور که به حرف خود به گوش شنوا مفتخر ! همان مدعیان گوشدار بی هوشی که ناله های دردمندان بیهوش را نمی شنوند .همان خوش خورهای روی زمین همان کاخ نشین های آخ نبین. نوشته های این درد اندیش روان پریش را که از سیاه چال غم به شما دلدادگان لم نوشته بخوانید تاجایگاه درخور خود را بدانید در این ساعت های پایانی سال ، بیرون از حب منصب و مال, بدون تبر و تیشه تنها با دوربین اندیشه ، چشم اندازِ به فکر انداز ی را که در سال گذشته کاشته اید به دور از غرور مرور کنید . به جای ذکرعیان؛ دمی در نهان فکر کنید!. سالی که گذشت چه در چنته داشتید ؟ چه کاشتید ؟چه برداشتید ؟ چه گماشتید ؟ عدالت را سر جایش گذاشتید؟بر سرمردم چه زدید ؟ گِل یا گُل ؟ بیایید امسال در آغاز این بهار پرده‌های ضخیم نور ترسی را کنار بزنید از غار تاریک لجاجت بیرون بیایید . به واقعیت ها پشت نکنید ، به تنظیمات کارخانه ی فطرت پاک باز گردید.به شرف درونی خود قول دهید که در این سال نو دیگر روی ریل ریا راه نروید کوله بارهای رنگین و سنگین و ننگین ریا را خالی کنید بگذارید جوانه های پژمرده ی وجدانتان دوباره با بهار جانی بگیرد. با خدای خود پیمان ببندید که خودتان باشید نه ریایتان . با بوق و کرنا سوار قطار دروغ و تکذیب نشوید! به گاری ، به خواری ، به حرف های کوچه بازاری افتخار نکنید ! به دندانهای عقب مانده دندان عقل نگویید.اگر نمی توانید گریه ای را پاک یا گرهی را باز کنید پس کمترناز کنید. از پنجره ی حنجره های خود اصواتی پخش می کنید که خدمتگزارید ؟خب ای خدمت سرایان عصر جدید ! چه در چنته داشته اید یا دارید ؟خود حجاب خود ، خود سربارید ! زمیان برخیزیدای آق دكتر نادر نوری کرمانشاه ...